Oliwnik srebrzysty poj. C3

Opis:

Krzew o nieregularnym, rozłożystym pokroju, dorastający do 1-2 m wysokości. Liście podłużne, srebrzyste, z drobnymi, pachnącymi kwiatami w czerwcu. Owoce kuliste, srebrzyste, dojrzewające w sierpniu i wrześniu, jadalne, ale niezbyt smaczne.

Charakterystyka:

Oliwnik srebrzysty (Elaeagnus commutata) to krzew liściasty pochodzący z Ameryki Północnej, naturalnie występujący w zachodniej i środkowej części Kanady oraz w północnych i zachodnich stanach USA, takich jak Montana, Wyoming, Dakota Północna, Dakota Południowa, Nebraska i Utah. W Polsce dorasta do 1-2 m wysokości, charakteryzuje się nieregularnym, rozłożystym pokrojem. Liście są podłużne, srebrzyste, z drobnymi, pachnącymi kwiatami w czerwcu. Owoce kuliste, srebrzyste, dojrzewające w sierpniu i wrześniu, jadalne, ale niezbyt smaczne. Roślina jest wybitnie światłożądna, preferuje stanowiska słoneczne i gleby przepuszczalne, ubogie, piaszczyste. Jest całkowicie mrozoodporna, wytrzymała na suszę i wysokie temperatury. Dzięki tworzeniu podziemnych rozłogów daje liczne odrosty, co czyni ją ekspansywną. Ze względu na te cechy, oliwnik srebrzysty jest polecany do sadzenia na glebach lekkich, do umacniania skarp i nasypów, w ogrodach przydomowych, parkach oraz w zadrzewieniach miejskich i osiedlowych. Może być sadzony jako soliter lub w grupach, w tym prowadzony w formie żywopłotu. Ze względu na silny system korzeniowy jest wykorzystywany do stabilizacji gleby na zboczach, skarpach i innych erozyjnych terenach oraz do rekultywacji gleb zdegradowanych, takich jak tereny po wydobyciu surowców mineralnych. Oliwnik srebrzysty jest również rośliną miododajną, dostarczającą pokarmu dla wielu gatunków ptaków, a gęste zarośla stanowią miejsce ich gniazdowania.