Morwa czarna poj C5

Opis:

Morwa czarna to drzewo owocowe o gęstej, rozłożystej koronie, osiągające wysokość do 10 m. Liście są sercowate, ostro zakończone, z grubo piłkowanym brzegiem. Kwiaty jednopienne, niepozorne, kwitnące w maju i czerwcu. Owoce to czarne, soczyste niełupki...

Charakterystyka:

Morwa czarna (Morus nigra) to drzewo owocowe z rodziny morwowatych (Moraceae), pochodzące z południowo-zachodniej Azji. W Polsce jest uprawiane głównie w cieplejszych regionach, ze względu na swoją wrażliwość na mróz. Drzewo osiąga wysokość do 10 m, charakteryzuje się gęstą, rozłożystą, kulistą koroną. Liście są sercowate, ostro zakończone, z grubo piłkowanym brzegiem, ułożone skrętolegle na krótkich ogonkach. Blaszka liściowa jest ciemnozielona, gruba, spodem owłosiona. Kwiaty są jednopienne, niepozorne; męskie zebrane w jasnożółtych kotkach, żeńskie w główkach o krótkich szypułkach. Kwitnie w maju i czerwcu. Owoce to czarne, soczyste niełupki, zebrane w owocostany typu orzeszek, dojrzewające w sierpniu. Owoce są jadalne, o słodko-kwaśnym smaku, wykorzystywane na surowo oraz do wyrobu dżemów, konfitur i soków. Morwa czarna preferuje stanowiska słoneczne i osłonięte od wiatru, gleby przepuszczalne, gliniaste lub piaszczyste, o odczynie obojętnym. Jest mniej mrozoodporna niż morwa biała, dlatego zaleca się jej uprawę w cieplejszych regionach kraju. Wymaga regularnego podlewania, zwłaszcza w okresie kwitnienia i owocowania, oraz nawożenia kompostem lub obornikiem. Drzewo nie wymaga intensywnego cięcia, jedynie usuwania przemarzniętych lub uszkodzonych pędów. Morwa czarna jest ceniona nie tylko ze względu na smaczne owoce, ale także jako roślina ozdobna, często sadzona w parkach i przy drogach.