Jeżówka poj.

Opis:

Preferuje stanowiska słoneczne lub półcieniste oraz gleby żyzne, przepuszczalne i lekko wilgotne. Wymaga regularnego podlewania i nawożenia, a po przekwitnięciu

Charakterystyka:

Jeżówka to popularna bylina ceniona za swoje dekoracyjne kwiaty oraz właściwości lecznicze. Kwiaty jeżówki występują w różnych kolorach, takich jak różowy, fioletowy, biały, żółty, pomarańczowy czy czerwony, z charakterystycznym, wypukłym środkiem w odcieniu brązowo-miodowym. Roślina osiąga wysokość od 80 do 100 cm i kwitnie od lipca do października, przyciągając pszczoły i motyle.

Uprawa jeżówki jest stosunkowo prosta. Roślina preferuje stanowiska słoneczne lub lekko zacienione oraz gleby żyzne, przepuszczalne i lekko wilgotne. Należy unikać gleb ciężkich i podmokłych. Jeżówka jest mrozoodporna, ale w okresie zimowym warto ją ściółkować, aby chronić korzenie przed mrozem. Regularne podlewanie jest istotne, zwłaszcza w okresach suszy, jednak należy unikać nadmiernego nawadniania, które może prowadzić do gnicia korzeni.

Roślina rozmnaża się głównie przez wysiew nasion, które należy wysiewać wczesną wiosną do inspektu, a po kilku tygodniach przesadzać na miejsce stałe. Można również rozmnażać jeżówkę przez podział kęp lub korzeni. Warto pamiętać, że jeżówka może tworzyć liczne samosiejki, które nie zawsze powtarzają cechy rośliny matecznej.

Jeżówka jest ceniona nie tylko ze względu na walory ozdobne, ale także właściwości lecznicze. W ziołolecznictwie wykorzystuje się jej ziele oraz korzeń, które mają działanie wzmacniające odporność organizmu i łagodzące objawy infekcji dróg oddechowych. Warto jednak pamiętać, że niektóre odmiany jeżówki mogą być mniej tolerancyjne na różne warunki uprawy, dlatego warto dostosować pielęgnację do konkretnej odmiany.